سلام

ما در این وبلاگ قصد داریم شما را با خواص میوه ها ، سبزیجات و گیاهان آشنا کنیم . امیدوارم از مطالب ما بتوانید حداکثر استفاده را کنید . با نظراتتون به ما در این راه دل گرمی می دهید و به طریقی ما را پشتیبانی می کنید.

باتشکراز شما : صدف وانسیه

خواص و فواید هندوانه ابوجهل :

نام‌های دیگر آن: چی‌باروال، خربزه روباه، حنظل، عجاف، فنک، کسلس، مرارة‌الصحاری، بشبش، دوقوقینا، علقم، کبست، کولوکنت، اندراین، ملیا، شرنگ، کوت، خیارگرگو، قولووافیقیس، فولو، حدج، دوقیثا، قثاء‌النعام، اغرلیوس، اندران و تنبری می‌باشد.

۱. طبع آن خیلی گرم و خشک است.

۲. یک مسهل خیلی قوی است برای کسانی که ورم روده دارند و خانم‌های حامله مناسب نمی‌باشد.

۳. برای بیماران بلغمی مفید می‌باشد زیرا مسهل بسیار قوی بلغم است و اخلاط بلغمی را از اعماق بدن خارج می‌کند.

۴. سعی شود جهت مسهل از میوه این گیاه استفاده نگردد مگر در موارد ضروری باشد حتماً زیر نظر پزشک استفاده گردد.

۵. جهت دندان درد ریشه آن را که در سرکه پخته‌شده باشد مزمزه‌کنند.

۶. برای درمان آب‌آوردن انساج مفید است.

۷. جهت بیماری‌های کبدی از میوه این گیاه استفاده می‌گردد.

۸. گرد میوه این گیاه را با گرد پیرتر مخلوط کرده جهت از بین بردن حشرات در کشاورزی استفاده می‌گردد.

۹. هندوانه ابوجهل یک آنتی‌بیوتیک قوی است.

۱۰. جهت درد سیاتیک از روغن این گیاه به محل عصب بمالند.

۱۱. جهت درد مفاصل و نقرس با روغن میوه هندوانه ابوجهل ماساژ دهند.

۱۲. برای درمان جذام از روغن آن بر پوست بمالند و حدود نیم گرم از گرد کاملاً ساییده شده آن همراه نشاسته یا صمغ‌ عربی میل‌ کنند.

۱۳. جهت واریس از روغن آن بر قسمت‌های واریس بمالند.

۱۴. جهت استفاده خوراکی باید خوب ساییده و پودر گردد و با صمغ عربی یا نشاسته یا کتیرا خورده شود.

۱۵. ریشه هندوانه ابوجهل پادزهر سم مار و عقرب است بصورت دمکرده حدود ۴ گرم الی ۸ گرم میل کنند.

۱۶. جهت بیماری‌های سردرد و درد شقیقه و فلج و لقوه و صرع نیز مفید می‌باشد.

۱۷. برای درمان صدا در گوش ۱ یا ۲ قطره از روغن این گیاه را در گوش بچکانند.

* طرز تهیه روغن هندوانه ابوجهل: ۲۰۰ گرم آب هندوانه ابوجهل، ۱۰۰۰ گرم روغن کنجد یا زیتون را با حرارت غیر مستقیم یا با حرارت ملایم می‌جوشانیم تا آب تبخیر شود.

۱۸. جهت مصرف داخلی می‌توان پودر این گیاه را همراه با ادویه استفاده کرد.

۱۹. برای جلوگیری از ریزش مو حدود نیم گرم از پودر کاملاً سائیده این گیاه همراه کمی ادویه با غذا میل شود.

۲۰. افراد سردمزاج از خوردن حنظل خودداری کنند.

۲۱. جهت جلوگیری از سفیدشدن مو میوه هندوانه ابوجهل را سوراخ کرده دانه‌های آن را بیرون آورده سپس با روغن زنبق داخل آن را پر کنند و سوراخ را با قطعه‌ای از میوه مسدود کنند آن‌را داخل خمیر گذاشته در آب‌جوش بگذارند بپزد سپس از روغن آن بصورت خضاب استفاده کنند.

۲۲. جهت توجه جریان خون از مغز به سایر اندام‌ها حدود نیم گرم از پودر کاملاً سائیده شده این گیاه همراه با کمی نشاسته میل شود.

۲۳. برای از بین بردن کک در اتاق برگ تازه هندوانه ابوجهل را می‌پاشند.

۲۴. جهت خارش پوست پودر هندوانه ابوجهل را با ماست مخلوط کرده بمالند.

۲۵. کسانی که سکته مغزی کرده‌اند نیم گرم همراه نشاسته با غذا ۴ روز در ماه میل کنند.

۲۶. برای بیماری قند نیم گرم همراه نشاسته با غذا ۷ روز در ماه میل کنند.

یونجه :

یونجه گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا یک متر می‌رسد. برگ‌های آن دارای سه برگچه می‌باشد. برگچه های نوک تیز، سبز رنگ و بیضی شکل است.

 گل‌های یونجه به شکل سبز و به رنگ بنفش تیره یا آبی روشن است.

میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچک‌تر از آن می‌باشد.

 یونجه ریشه ای بسیار عمیق دارد و ریشه آن تا سه متر به داخل زمین نفوذ می‌کند و بنابراین منبع ویتامین‌ها و مواد معدنی است که از خاک می‌گیرد.

تاریخچه

یونجه از زمان‌های بسیار قدیم در ایران کشت می‌شده است و در حدود پنج قرن قبل از میلاد مسیح از یاران به یونان برده شد و در قرن هفتم بعد از میلاد به اروپا راه یافت.

یونجه در ایران در مناطق مرکزی و جنوبی به مقدار بسیار زیاد کشت می‌شود. زنبور عسل گل یونجه را دوست دارد و از آن شهد زیادی به دست می‌آورد و تبدیل به عسل می‌کند. پرورش این گیاه در قدیم برای تهیه علوفه چهارپایان بوده ولی در حال حاضر به علت دارا بودن مواد مغذی به مصرف غذایی نیز می‌رسد.

ترکیبات شیمیایی

یونجه سرشار از ویتامین‌های A، C، E، K می‌باشد. مقدار ویتامینC آن 2 برابر جعفری و 4 برابر لیموترش است و ویتامین آن از شب کوری جلوگیری می‌کند.

یونجه همچنین مقداری ویتامینD داشته و سرشار از ویتامین K است که خوردن آن از خونریزی جلوگیری می‌کند و پخته آن برای رفع یبوست مفید است. ضماد پخته یونجه روزی 2 بار جهت رعشه مفید است.

 همچنین دارای آمیلاز که آنزیم مخصوص هضم مواد نشاسته‌‎ای است می‌باشد. آنزیم‌های بسیاری در یونجه یافت می‌شود، به عنوان مثال می‌توان از امیلاز، اینورتاز، و پکتیناز نام برد. یونجه دارای حدود 20 درصد پروتئین می‌باشد.

اسیدآمینه‌های موجود در یونجه عبارتند از: لیزین، آرژنین، هیستیدین، آدنین، فنیل‌آلانین، آسپاراژین و سیستین.

یونجه دارای اسید فسفریک نیز هست یونجه همچنین دارای منیزیم، آهن و مقدر جزئی ارسنیک و سیلیس است بنابراین یونجه از نظر مواد غذایی بسیار قوی است و غذای خوبی برای انسان و حیوانات است.

خواص داروئی  

یونجه از نظر طب قدیم ایران گرم است. البته تازه‌ی آن گرم و تر و خشک شده‌ی آن گرم و خشک است.

1- یونجه از این نظر که دارای بسیاری از مواد معدنی می‌باشد شیره‌‎ی آن برای بچه‌هایی که در حال رشد هستند و استخوان‌بندی محکمی ندارند، بسیار مفید است. حتی امروزه پودر این گیاه را در داروخانه‌ها می‌فروشند که آن را می‌توان تحت نظر پزشک برای بچه‌های شیرخوار مصرف کرد.

برای تهیه شیره یونجه باید مقدار 300 گرم یونجه را در یک لیتر آب ریخت و آن را جوشانید تا مقدار آب آن به نصف تقلیل یابد سپس آن را صاف کرده و مقدار کمی عسل به آن اضافه کنید که به صورت شربت در آید.

مقدار مصرف برای کودک 200 گرم در روز است و برای اطفال شیرخوار حدود 50 گرم می‌باشد که می‌توان با اجازه‌ی پزشک به شیر آن‌ها اضافه نمود. اشخاص بزرگسال هم برای بالا بردن انرژی می‌توانند از این شیره استفاده کنند.

2- یونجه ملین است.

3- یونجه دو برابر اسفناج، آهن ،دارد بنابراین خون‌ساز است و برای کسانی که به کم خونی مبتلا هستند مفید است.

4- یونجه به علت دارا بودن ویتامین D برای درمان بیماری راشیتیسم به کار می‌رود.

5- عوارض کمبود ویتامین ث با خوردن یونجه از بین می‌رود.

6- یونجه‌ی تازه در بسیاری از کشورها مانند چین و روسیه و آمریکا به مقدار زیاد به جای اسفناج مصرف می‌شود.

7- یونجه را در داروخانه‌ها و فروشگاه‌های گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه‌ها به صورت پودر، کپسول و قرص به فروش می‌رسانند. مقدار مصرف آن سه قرص در روز است.

8- با همه‌ی مزایایی که یونجه دارد در خوردن تازه آن نباید زیاده‌روی کرد زیرا بسیار نفاخ است و حتی حیواناتی که به مقدار زیاد از آن می‌خورند به علت گاز زیاد ممکن است تلف شوند.

9- ضماد پخته یونجه را اگر روزی چند بار روی اعضایی که رعشه دارند بگذارید آن‌ها را شفا می‌دهد.

10- تخم یونجه قاعده آور است و برای این منظور تخم یونجه را به صورت دم کرده مصرف کنید.

11- دم کرده یونجه درمان اسهال است.

12- برای نرم کردن سینه و تسکین سرفه روزی 2-3 فنجان دم کرده تخم یونجه را مصرف کنید.

13- برای درمان لقوه و رعشه تخم یونجه را در روغن زیتون بریزید و مدت یک هفته جلوی آفتاب بگذارید سپس آن را صاف کنید و روزی چند قاشق از آن را بخورید و همچنین روی اعضایی که رعشه دارند بمالید.

14- یونجه حاوی مقدار زیادی ویتامین است. کوبیده آن زخم را به سرعت التیام داده و از خونریزی جلوگیری می‌کند.

 15- یونجه را به صورت تازه و یا جوانه آن را با سالاد میل کنید. جوانه یونجه را به صورت بسته بندی شده می‌توانید از سوپرمارکت ها خریداری کنید.

مضرات

مضرات خاصی برای آن بیان نشده است اما مصرف یونجه در بعضی از نوزادان ممکن است باعث مشکلات پوستی، مشکلات روده‌ای – معده‌ای و بالا رفتن اورات سرم شود.

 ترک اعتیاد با یونجه

روش پزشکان قدیم ایران در معالجه اعتیاد، ساختن داروهایی بود که معتاد را نسبت به خود اعتیاد متنفر و حساس می‌کرد و برای این کار معمولاً از تعفن یونجه، افسنتین و چند گیاه دیگر استفاده می‌کردند. اخیراً داروسازان سنتی هند از این روش استفاده می کنند. 

این روش سابقاً در ایران برای درمان اعتیاد به الکل بود، اکنون برای معالجه معتادان به تریاک و سیگار و حتی هروئین به کار رفته و نتایج عالی داده است.

 نسترن :

گل نسترن طبیعت گرم وخشک دارد

 گل نسترن: dog rose
▪ نام علمی : rosa canina
نسترن كه دركتابهای قدیمی به نام نسرین،نسترن ونستر نیز نامیده شده است درختچهای كوچكی است كه درحاشیه جنگل ها،چاههاوگودال های آب می رویدوارتفاع آن به حدود سه مترمی رسد.
برگهای آن دارای ۷-۵برگچه به رنگ سبز سیر است.گل نسترن مانندگل  سرخ بوده وبه رنگهای سفید،صورتی وسرخ می باشدكه به حالت منفردویامجتمع ظاهرمی شود.
میوه آنبیضی شكل وبه رنگ قرمزتیره یاروشن است كه به نام سای نورودون Cynorhodonخوانده می شود.جدار داخلی میوه دارای الیاف باریك وابریشمی است كه درآن فندقه های سختی جادارد.پس ازخشك شدن دارای طعمی قابض وكمی شیرین بابوئی ضعیف می باشد.
▪ تركیبات شیمیای:
قسمت گوشتدار سای نورودون دارای مقدارزیادی ویتامین C،اسید سیتریك،اسیدمالیك،قندوتانن است.
دانه های آن دارای حدود ۱۰%روغن بوده كه به رنگ زردكمرنگ متمایل به قرمزودارای بوئی مطبوع می باشد.البته دانه ها سمی است.
▪ خواص  داروئی:
۱) دم كرده:۵۰گرم سای نورودون رادریك لیترآب جوش ریخته وبه مدت ۱۰دقیقه دم كرده وسپس آن راصاف كنید.
۲) جوشاندهمقدار۵۰گرم سای نورودون رادریك لیترآب جوش ریخته وبگذاریدبه آرامی برای مدت ۱۰دقیقه بجوشدسپس آن راصاف كنید.این جوشانده به عنوان ضد بیماری اسكوربوت(كمبودویتامین C)به كارمی رود.
۳)جوشانده غلیظ:مقدار۵۰گرم سای نوردون رادریك لیترآب جوش ریخته وبگذاریدبه آرامی بجوشدتاحجم آن نیم لیتر شودسپس آن راصاف كنید.این جوشانده بسیار ادرارآوربوده وبرای برطرف كردن حبس البول بكار می رود.
۴)گرد سای نورودون:مقدار مصرف این گرد۵/۰تا۱گرم می باشدوبه عنوان ضدبیماری اسكوربوت مصرف می شود.
۵)مربای سای نورودون:ابتداباید سای نورودون را به خوبی تمیز كرده،پوست،الیاف داخلی ودانه هارااز آن خارج كنیدودرداخل ظرفی كه سركه داردبریزید وبهم بزنیدتا نرم شودسپس آن راكوبیده وباالك كنید،وقسمت صاف شده رابا۵/۱برابروزنش قندیاشكرمخلوط كرده وبپزیدتابه صورت خمیر یكنواختی درآید.
۶)شربت نسترن:یك گیلوگرم سای نورودون رابا۲۵۰گرم نبات كوبیده یاشكرمخلوط كرده و۵/۱لیترنیزعرق نعناع به آن اضافه كنیدودرجای گرمی بگذاریدبماند.البته هرروزآن راتكان دهیدبعدازدوهفته آن راصاف كنید.مقدار مصرف آن یك فنجان سه بار درروز است.
۷)عرق نسترن:یك چهارم لیوان ازعرق نسترن راعرق نسترن رابایك لیوان آب مخلوط كرده،سپس آن راشیرین كنید.ازاین شربت می توانیدچندلیوان درروز بنوشید
▪ خواص طبی:
گل نسترن ازنظرطب قدیم ایران گرم وخشك است:
۱) سرشارازویتامین Cمی باشد.درصدگرم آن ۶۰۰میلی گرم (۶گرم)ویتامین Cوجوددارددرحالی كه ۱۰۰گرم پرتقال فقط دارای ۵۰میلی گرم ویتامین Cاست بنابراین مقدارویتامین Cگل نسترن۱۲۰برابرپرتقال است.
۲) درمان كننده حبس البول است.
۳) بوی بد بدن رادفع می كند.آنهائی كه عرق زیادمی كنندوبوی بد می گیرندبایدتن خودرابعدازحمام كردن بادم كرده گل وبرگ نسترن آبكشی كنند.
۴) آرام كننده اعصاب است.
۵) اسهال رابرطرف می كند.دم كرده آن را  می توان به كودكان برای رفع اسهال داد.
۶) خونریزی سینه رابندمی آورد.
۷) سنگ وورم كلیه رارفع می كند.
۸) الیاف داخلی سای نورودون ضدانگل است مخصوصاًكرم اسكاریس راودراین موردباید۵/۰گرم آن رامخلوط باعسل خورد.
۹) اگردرادرارآلبومین وجود داشته باشدبرای برطرف كردن آن ازدم كرده این گیاه استفاده كنید.
۱۰) بی خوابی رابرطرف می كند.
۱۱) انقباض ماهیچه های معده رابرطرف می كند.
۱۲) سرعت جریان خون رادرپوست زیادكرده وباعث لطافت پوست می شود.
۱۳) دررفع غم وغصه مؤثراست.
۱۴) برای رفع طپش قلب ازدم كرده آن بنوشید.
۱۵) معده راتقویت می كند.
۱۶) مصونیت بدن رادر مقابل بیماریها بالا می برد.
۱۷) برای ترمیم شكستگی استخوان ورفع ورم مقعدضمادی ازبرگ این گیاه درست كرده وروی قسمت شكستگی یاتورم قرار دهید.
۱۸) چون گل نسترن شیرین است حشرات رابهخودجذب می كندمخصوصاًحشره مخصوصی به نام سای نیپس Cynipsكه درنیش زدن،برجستگی های كوچكی پوشیده ازتاروبه رنگ سبز مایل به قرمز درآن به وجودمی آوردكه به نام (به دگار)Bedegarمعروف است كه خواص طبی مهمی دارد.مخصوصاًبرای بیماران مسلول تقویت كننده بوده ومانع عرق كردن می شود؛وهمچنین مقدارآلبومین درادرار راكم می كند.(به دگار)اثر آرام كننده اعصاب نیز دارد.
▪ مضرات نسترن:
نسترن به هیچ وجه خطری ندارد وهمه می توانندازآن استفاده كنندولی همانطوركه گفته شددانه های آن سمی است ونبایدمصرف شود.

آقطی سیاه:            

قطی سیاه که در همدان انگور کولی نامیده می شود از زمانهای قدیم مورد مصرف مردم بوده و از آن برای رفع امراض مختلف مانند دفع بلغم و صفرا استفاده می کرده اند .

آقطی سیاه که خمان کبیر نیز نامیده می شود درختچه ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد به 10 متر می رسد . این درختچه معمولا در کنار جاده ها و حاشیه جنگل ها و در نواحی مرطوب و سایه دار می روید .

برگهای آن سبز رنگ ، بیضوی ، دندانه دار و مرکب از 5-7 برگچه می باشد اگر برگها شکسته و مالش داده شود بوی بدی از آن متصاعد می شود .

گلهای آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود . میوه آقطی سیاه گوشتی ، ریز مانند انگور و برنگ آبی سیر می باشد .

قسمت مورد استفاده این درختچه گل ، برگ و پوست داخلی ساقه آن است .

آقطی سیاه در ایران در نواحی آذربایجان و همدان می روید .

ترکیبات شیمیایی:

پوست این درختچه و برگ آن دارای موادی مانند سامبوسین Sambucine سامبو نیگرین Sambunigerine ، کولین ، سیکوتین Cicutine و مقدار کمی نیترات پتاسیم می باشد . در گلهای آن الدرین Elderine و مقدار کمی اسانس وجود دارد . میوه آقطی سیاه دارای کریزان تمینChrysanthemin ، مواد قندی ، اسانس ، صمغ ، اسید والریانیک و اسید استیک می باشد .

خواص طبی:

اقطی سیاه از نظر طب قدیمایران سرد و خشک است. پوست ثانوی (داخلی) ساقه و ریشه ی آن از نظر طبی موثرترین قسمت این گیاه است.

1. در درمان رماتیسم و درد مفاصل موثر است.
2. ادرار آور است.
3. ملین و ضد یبوست می باشد و بهترین دارو برای رفع یبوست در افراد سالخورده و کسانی است که انقباضات رودهی بزرگ در آنها ضعیف شده است.
4. دم کرده برگهای خشک شده ی آن در رفع اسهال موثر است.
5. برای برطرف کردن درد و التیام بواسیر، برگهای تازه این گیاه را له کنید یا اینکه از ان پماد تهیه کنید وروی بواسیر دردناک بگذارید.
6. درمان کننده استسقاء می باشد و آب اضافی را از بدن و از بین انساج خارج می شازد.
7. برای از بین بردن خارش بدن، پوست ساقه ی آن را در روغن بجوشانید و سپس صاف کنید و بگذارریدسرد شود. این روغن را روی قسمت هایی که خارش داره، بزنید.
8. برای جوش خوردن استخوان و مداوای شکستگی استخوان، از دم کرده ی ریشه این درخچه استفاده کنید.
9. دم کرده ی گل های خشک شده ی آقطی سیاه درمان کننده ی گریپ، سرماخوردگی، بیماریهای دستگاه تنفسی و نقرس می باشد.
10. جوشانده ی گل های خشک شده ی این گیاه برای معالجه ی برونشیت و ذات الجنب مفید است.
11. بخور گل های آقطی سیاه برای درمان بیماری سل مفید است و اخلاط چسبناک را از گلو خارج می سازد.
12. بیماریهای کلیه و مجاری ادرار را درمان می کند.
13. سنگ کلیه را خارج می سازد.
14. شیر مادران شیر ده را زیاد می کند.
15. در درمان بیماری صرع مفید است.
16. جوشانده ی گل های خشک شده آقطی سیاه را به صورت کمپرس روی زخم های اگزما بگذارید، اثر مطلوب خواهد داشت.
17. خوردن میوه ی آقطی سیاه و مالیدن آن به سر باعث سیاه شدن مو و تقویت مو می شود.
18. جوشانده ی گل های آقطی سیاه را روی سوختگی ها بگذارید و کمپرس کنید، اثر شفا بخش دارد.
19. برای از بین بردن ورم چشم، می توان چشم را با جوشانده ی گل های این گیاه شست و شو داد.
20. جوشانده ی برگ این درخت، آفت درختان و سبزیجات را از بین می برد.
21. اگر پوست حساسی دارید، برای شستن صورت یا پاک کردن آرایش، از دم کرده ی گل های آقطی سیاه استفاده کنید.
22. برای شادابی پوست صورت و از بین بردن لکه ها و کک و مک می توان از ماسک زیر استفاده کرد:

گل های خشک شده ی آقطی سیاه را دم کنیدو مقداری پودر باقلای خشک را در ظرفی بریزید، سپس دم کرده ی آقطی سیاه را روی آن بریزید و خمیری تهیه کنید. این خمیر را به ورت ماسک روی صورت بگذارید و پس از یک ربع ساعت بشوییید. این ماسک را هر روز روی پوست صورت خود بگذارید تا صورت را جوان و شاداب کنند.

مضرات آقطی سیاه             

الف- استفاده زیاد از اقطی سیاه ممکن است باعث تهوع و همچنین ورم روده ها شود.

ب آقطی سیاه سرد است و بنابراین افراد سرد مزاج حتما باید آن را با عسل بخورند.